مواد غذایی مناسب برای افراد مبتلا به کبد چرب

 مواد غذایی مناسب برای افراد مبتلا به کبد چرب

سیر: سیر دارای ترکیبات گوگردی است که باعث تصفیه ی کبد می شود و خروج سموم را از کبد تسریع می کند. همچنین سیر شامل "آلیسین" و "سلنیوم" است که کبد را از آسیب های ناشی از مواد سمی محافظت می کند.

هویج: حاوی بتاکاروتن ها و فلاونوئید ها بوده باعث تحریک سلول های کبدی و حفاظت کبد از سموم می شود.

چغندر: حاوی بتاکاروتن ها و فلاونوئید ها بوده باعث محافظت از مجرای صفراوی از آسیب سموم به کبد می شود.

گردو: شامل اسید آمینه و اسیدهای چرب امگا_3 است که به پاکسازی کبد کمک می کند.

زردچوبه: باعث افزایش توانایی کبد برای تولید صفرا می شود، بنابراین بخش مهمی از فرآیند پاکسازی کبد را انجام می دهد.

گریپ فروت: این میوه غنی از ویتامین C و آنتی اکسیدان ها است که در سالم سازی کبد نقش دارند.

سلولیت چیست

نوعی چربی است که به شکلی متفاوت روی پوست نمایان می‌شود. این نوع خاص از چربی زیر پوستی بین عضلات و فیبرهایی که پوست را به عضله وصل می‌کند، گیر کرده است و با فشاری که کیسه‌های چربی به بافت پوست وارد می‌کنند، ظاهری پرتقالی شکل به پوست می‌دهند. 

سلولیت معمولا در خانم‌ها به دلیل اینکه حجم فیبر در بافت‌های مفصلی و ارتباط دهنده آنها بیشتر است، به وفور دیده میشود.

ممکن است در خانم‌های جوان هم سلولیت دیده شود ولی میزان آن در افرادی که سن بالاتری دارند، به دلیل نازک شدن پوست بیشتر است. با افزایش چربی و شل شدن عضلات بدن، درصد بروز سلولیت بیشتر می‌شود.

سلولیت در هر قسمتی از بدن که چربی تجمع پیدا کند مانند شکم، بازو و  ناحیه باسن و ران پدید می‌آید. از دیگر علت سلولیت، رژیم غذایی ناسالم، کاهش یا افزایش ناگهانی وزن، ورزش نکردن، کم آبی، درصد چربی بدن و متابولیسم ضعیف هستند.

✔️پیشنهاد ما به شما استفاده از دستگاه کویتشن است که به منظور درمان چاقی و سلولیت ساخته شده است و تاکنون افراد بسیاری به نتایج دلخواه خود رسیده اند

چه چیز باعث شده چربی شکمی برای سلامتی مضر باشد؟

 چه چیز باعث شده چربی شکمی برای سلامتی مضر باشد؟

انواع چربی شکمی:

چربی شکمی دو نوع مختلف دارد. برخی از آنها چربی  زیر پوست هستند و تهدیدی برای سلامت ندارند. اما چربی درون شکم (چربی احشایی) در اطراف اندامهای داخلی قرار گرفته است. 

سلولهای چربی احشایی که مملو از تری گلیسیریدهای اضافی هستند، اسیدهای چرب آزاد را از راه خون به کبد می ریزند. اسیدهای چرب آزاد در همه اندامها تجمع پیدا می کنند. که این تجمع اسیدهای چرب آزاد در سلولهایی صورت می گیرد که برای ذخیره کردن چربی طراحی نشده اند. در نتیجه اخلال کارکرد آن اندام است که به اختلال تنظیم انسولین، قند خون و کلسترول و نیز کارکد غیرطبیعی قلب می انجامد.

کنترل چاقی شکمی: 

ورزشها برای افزایش قوام عضلات شکم مفید هستند و ظاهر را بهتر می کنند، اما به طور خاص تأثیری بر سوزاندن چربی شکمی ندارند. 

همچنین اعمال جراحی مانند لیپوساکشن تنها چربی زیرپوستی را در میانه شکم بر می دارند. این اعمال زیبایی ظاهر را بهتر می کنند اما کاری برای سوخت و ساز یا سلامت 

بدن انجام نمی دهند. 

تنها راه برای کاهش چربی احشایی کاهش وزن است و تنها راه برای کاهش وزن، کاهش دریافت کالری از راه غذا و سوزاندن بیشتر کالری با افزایش فعالیت و ورزش است. 

آیا چیزی به نام ژن چاقی و ژن لاغری وجود دارد؟

آیا چیزی به نام ژن چاقی و ژن لاغری وجود دارد؟

ژنها را نمی‌توانیم تغییر دهیم چون داخل سلول‌های بدن هستند و از اجداد و نیاکان به ما منتقل شده‌ است مثل ژن رنگ پوست یا چشم. پس از آنجا که چاقی و لاغری تغییرپذیر است، هیچکدام ژن محسوب نمی‌شوند و می توان با یک برنامه غذایی متناسب و ورزش به هدف اصلی رسید.

هر فردی ژنهای رفتاری خاص خود را از نیاکانش دریافت و به ارث می‌برد. یکی از این ژنهای رفتاری، ‌ژن رفتاری خوراکی است که ثمره آن چاقی و لاغری و یا حتی تناسب اندام افراد است. اگر ژن چاقی یا ژن لاغری وجود داشت، هیچ امیدی به کاهش یا اضافه وزن نداشتیم. 

ژنهای رفتاری تغییرپذیر نیستند، ولی امکان کنترل یا اصلاح آنها با اراده خود فرد وجود دارد. برای کنترل رفتار افرادی که جمله‌ "هر چه می‌بینی بخور" را در ذهن خود دارند. باید گفت: لطفاً هر وقت می‌خواهید آب بخورید یا سر یخچال بروید، دست به غذای دیگری نزنید.

داشتن دوستان چاق خطر افزایش وزن را در انسان بالا می برد!

 داشتن دوستان چاق خطر افزایش وزن را در انسان بالا می برد!

محققین اعلام کردند زمانی که یک شخص چاق می شود بدون توجه به مقدار فاصله مکانی آنها از هم دوستان وی نیز اضافه وزن پیدا می کنند. این موضوع می تواند به دلیل این حقیقت باشد که دوستان به طور ناخودآگاه نظرات مشترکی در مورد غذا دارند .

که افرادی که یک دوست چاق دارند به احتمال 57 درصد اضافه وزن پیدا می کنند. براین اساس اعضای خانواده در مقایسه با دوستان، تاثیر کمتری در کسب و یا از دست دادن وزن دارند. تاثیر افزایش وزن از طریق دوستان، ربطی به این که دوست انسان در نزدیکی وی و یا صدها کیلومتر دورتر از وی زندگی کند، ندارد.

دوستان صمیمی بیشترین تاثیر را در افزایش یا کاهش وزن دارند. زمانی که یک دوست چاق می شود احتمال چاق شدن دیگری به میزان قابل توجهی افزایش می یابد که البته این تاثیر در کاهش وزن نیز مشاهده می شود. از آنجایی که بیشتر افراد در حال کسب اضافه وزن و نه از دست دادن آن هستند پس بیشتر شاهد فراگیری چاقی بودیم.

دوستان درچاقی یکدیگر تاثیر دارند. زمانی که یک دوست صمیمی چاق می شود چاقی دیگر بد به نظر نمی رسد. انسان با نگاه کردن به افراد اطرافش نظرش در مورد یک اندام مورد قبول تغییر می کند.