رژیم های عجیب و غریب
این موردی است که اگر نگویم همه دست کم بیشتر افرادی که سابقه رژیم های غذایی متعدد دارند آن را تجربه کرده اند. منظور من از صفت "عجیب و غریب"، غیرمتعارف و نامعمول است و طبعا غیرعلمی. واقعیت تلخ این است که این رژیم ها برای ما متخصصان تغذیه نامعمولند و غالب افراد تنها برداشتی که از رژیم غذایی دارند، همین رژیم های عجیب و غریب است، رژیم هایی مانند فقط سوپ، رژیم آب کرفس، رژیم کاهو، رژیم ...
واقعیت تلخ تر این است که حتی بسیاری از افراد از این تجربه سراسر آزاردهنده، به عنوان یک "توفیق" زودگذر یاد می کنند مثلا می گویند: "خیلی خوب بود، در عرض سه هفته ده کیلو کم کردم، منتهی چون عصبی شدم، موریزش شدید و یبوست گرفتم، فشارم افت کرد و کارم به اورژانس کشید، یا ... نتوانستم آن را ادامه دهم"!!! حتی گاه وقتی به بیماران یک رژیم غذایی متعادل مبتنی بر عادات و فرهنگ غذایی خودشان آن هم با کمترین محدودیت غذایی تجویز می شود، برخی از ایشان در کمال شگفت زدگی، آن را دال بر بی تجربگی مشاور تغذیه خود می دانند. این ناآگاهی از أصول تغذیه سالم متاسفانه در بین برخی از صاحبان حرف پزشکی هم رواج دارد و به همین دلیل کم نمی بینیم مثلا خانم های آبستن یا شیردهی که کادر پزشکی به آن ها توصیه کرده است که الآن زمان مناسبی برای رژیم گرفتن نیست!!!
همواره به خاطر داشته باشید یک رژیم غذایی سالم در عین تأمین همه نیازهای تغذیه ای فرد در همه احوال (آبستنی، شیردهی، رشد، سالمندی، بیماری و ...)، باید قابلیت تداوم و استمرار داشته باشد در غیر این صورت قطعا محکوم به شکست است بنابراین پیش از رعایت هرگونه رژیم غذایی (عجیب یا غیرعجیب) از خود بپرسید آیا می توانید برای مدتی مدید آن را رعایت کنید؟ اگر پاسخ بلافصل شما، منفی بود اصلن وارد این راه نشوید، این کوچه بن بست است و شما ناگزیر به بازگشت.
توجه: برای کنترل وزن، تغییر شیوه زندگی و إصلاح عادات غذایی بی تردید لازم است منتهی نباید این تغییر به مثابه میله های زندانی باشد که بیمار را از لذت زندگی عادی و سالم محروم می کند
کودکان نباید مجبور به غذا خوردن شوند!
ابتدا باید دلیل بی اشتهایی کودکان بررسی گردد.
کودکان ممکن است به علت نداشتن فعالیت بدنی(که باعث گرسنگی میگردد) یا به علت بسیار فعال بودن و خستگی مفرط از غذا خوردن امتناع کنند.
گاهی ممکن است علت بی اشتهایی کودک در نظر نگرفتن فاصله ی زمانی مناسب بین وعده ی اصلی و میان وعده ها باشد.
همچنین برخی کمبود های تغذیه ای اشتهای کودک را تحت تاثیر قرار میدهند.
والدین باید اجازه دهند کودکان خود غذا خوردن را آغاز کنند و بدون اجبار در افزایش مقدار ، تغذیه صحیح او را هدایت کنند.
در صورت امتناع کودک از غذا خوردن ، خانواده بایستی بدون هیچ تذکری به غذا خوردن ادامه دهند و بشقاب را از جلوی کودک بر دارند .
این عمل برای والدین سخت تر از کودک است .
اما در وعده ی غذایی بعدی کودک به اندازه کافی گرسنه خواهد بود.
انجام آزمایش خون جهت ارزیابی سلامت کودک و نیز بهره گرفتن از مشاوره تغذیه به فرآیند تغذیه کودکان بی اشتها کمک خواهد کرد.
چه غذایی را با چه روغنی بپزیم.
در حال حاضر ۳ نوع روغن در خانه ها پیدا می شود :
سرخکردنی
مخصوص پخت و پز
روغن مخصوص سالاد (زیتون، کنجد یا هسته انگور)
هر نوع روغنی کاربرد خاص خود را دارد.
مثلا از روغن مخصوص سرخکردن فقط باید برای سرخ کردن استفاده شود یا روغنهای سالاد را فقط برای طعم دادن به سالاد به کار برد.
سرخ کردن ، بهخصوص به مدت طولانی و حرارت بالا، ارزش تغذیهای خوراکیها را از بین میبرد.
مثلا سرخ کردن زیاد سبزی، تقریبا باعث از دست رفتن ویتامینهای موجود در آن میشود .
روغن های مایع معمولی برای پختوپز کاربرد دارند و باید برای پخت برنج و خورش از انواع روغنهای مایع استفاده کرد.
بهطور کلی، تمام روغنهای خوراکی مایع برای پخت غذا مناسب هستند و به ترتیب، استفاده از روغنهای زیتون، کنجد، کانولا، ذرت، آفتابگردان و سویا برای طبخ غذا توصیه میشود.
حواستان باشد که روغنهای مایع معمولی در مقابل حرارت مقاوم نیستند و بههمین دلیل برای سرخکردن با مدت طولانی و در درجه حرارت بالا، نباید استفاده شوند چون هنگام سرخ کردن با حرارت بالایی که میبینند ، میسوزند و ترکیبهای سرطانزایی در آنها ایجاد میشود
برای پخت برنج و خورش باید از روغن مایع معمولی استفاده شود. البته روغن زیتون هم برای طبخ برنج مناسب است.
در قنادیها برای تهیه کیک و شیرینی از روغن جامد یا نیمهجامد استفاده میشود چون باعث ایجاد عطر، طعم، کیفیت بهتر، تردی محصولات تنوری، هوادهی در فراوردههای خمیری، ورآمدن آنها و مطلوبیت بافت میشود.
استفاده از روغنهای دیگر میتواند تاحدی افت کیفیت ظاهری و خوراکی محصولات قنادی را به دنبال داشته باشد .
به همین دلیل نباید در مصرف کیک و شیرینی زیادهروی کنید چون روغنهای قنادی مقادیر بالایی اسیدهای چرب اشباع دارند که میتوانند خطر گرفتگی عروق و ابتلا به بیماریهای قلبی -عروقی را افزایش دهند.
برای سرخ کردن انواع مواد غذایی باید از روغن مخصوص سرخکردن استفاده شود.
از روغن زیتون میتوان برای سرخ کردن سطحی (مثل نیمرو کردن یا تهیه املت) یا تفت دادن مختصر با درجه حرارت ملایم و فقط یکبار استفاده کرد.
روغن کانولا هم دارای خواص تغذیهای بالایی است ولی خواص کیفی آن مانند مقاومت در برابر حرارت و نور، پایین است و برای سرخ کردنهای عمیق چندان مناسب نیست.
روغن هسته انگور هم بهدلیل پایین بودن مقاومت در برابر اکسیداسیون و نقطه دود پایین، برای سرخ کردن مناسب نیست.
از روغن هسته انگور هم باید فقط برای طعمدادن به غذاهای سرد و سالاد استفاده شود