درمان اعتیاد به شیرینی

درمان اعتیاد به شیرینی

خوشبختانه، با راهکارهای ساده می‌توان بر خوردن شیرینی غلبه کرد؛ اگرچه این راهکارها در عین سادگی برای افراد وابسته می‌تواند بسیار سخت باشد. اولین قدم برای غلبه بر میل و هوس خوردن شیرینی‌ها، دور کردن تمامی تنقلات و شیرینی‌ها از خانه است. هیچ نوع شیرینی نخرید و حتی هنگام خرید کردن نیز، از غرفه‌های فروش شیرینی‌ها دیدن نکنید.

 غذاهای طبیعی بخورید

بعد از خلاص شدن از شر تمامی تنقلات که حتی شامل آرد سفید، برنج سفید و آبمیوه‌های غیرطبیعی نیز می‌شود، حال نوبت آن است که رژیم غذایی خود را تغییر دهید و سبزیجات، میوه‌ها، محصولات لبنی، گوشت بدون چربی، ماهی، تخم‌مرغ، آجیل و دیگر مواد غذایی طبیعی را جایگزین آنها کنید. پس از چند روز قطع مصرف شیرینی‌ها و جایگزینی میوه‌ها و سبزیجات، حتی به تدریج میوه‌ها به نظرتان شیرین‌تر می‌‌رسند.

در صبحانه خود پروتئین‌ کافی مصرف کنید

مطمئن باشید که خوردن پروتئین به عنوان صبحانه، شما را سیر می‌کند. تخم‌مرغ و دیگر پروتئین‌ها دیرهضم هستند و با ماندگاری بیشتر در معده قندخون را ثابت نگه داشته و هوس خوردن تنقلات را در طی روز کاهش می‌دهند.

 ورزش

ورزش روشی مناسب برای غلبه بر وابستگی‌های شدید است و نه تنها موجب سلامت فیزیکی بدن می‌شود، بلکه به لحاظ ذهنی نیز شما را تقویت می‌کند و با ذهن و بدنی قوی، راحت‌ می‌توانید بر هوس خوردن شیرینی‌ها غلبه کنید.

 زیاد آب بنوشید

مقادیر زیادی آب بنوشید و از نوشیدن نوشابه، آبمیوه، نوشابه‌های انرژی‌زا و غیره خودداری کنید که همگی آنها حاوی قند هستند و ولع شما را برای مصرف شیرینی بیشتر می‌کنند. گاه احساس تشنگی و گرسنگی با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند!

 خواب کافی داشته باشید

مطالعات نشان می‌دهند افرادی که کمتر از شش ساعت در شبانه‌روز می‌خوابند، بیشتر در معرض ابتلا به مصرف بیش از حد قند قرار دارند. احساس خستگی بیشتر با مصرف قند بیشتر ارتباط مستقیم دارد.

 به برچسب‌ها توجه کنید

در هنگام خرید به برچسب مواد غذایی دقت کنید. بسیاری از تولیدکنندگان برای فریب مصرف‌کنندگان از درج کلمه قند و یا شکر بر روی محصول خودداری کرده و نام‌هایی همچون ذرت فروکتوز، سوکروز، دکستروز، مالتوز، لاکتوز و یا ملاس را درج می‌کنند که در واقع تمامی اینها همان محصولات حاوی شکر با نام دیگر هستند.

همیشه محصولات عاری از قند که کلمه بدون قند روی آن درج شده باشد، خریداری کنید. غلبه بر هوس خوردن شیرینی بسیار دشوار است؛ اما این بدان معنا نیست که شما باید برای همیشه به قند اعتیاد داشته باشید. 

✔️برای ایجاد تغییرات بزرگ در زندگی باید از گام‌های کوچک آغاز کرد و به تدریج از پاداش زندگی سالم در آینده بهره‌مند شد.

سوزش معده

مواد غذایی مضر برای رفلاکس معده 

 قهوه، چای و نوشابه های کولا

این نوشیدنی ها حاوی کافئین یا تئین هستند، این ماده موجب سست شدن اسفنکتر مری و بالا آمدن اسیدها می شود. از سوی دیگر، ممکن است کافئین و تئین مخاط ریه را تحریک کنند و باعث التهاب ریه در بین کسانی که مبتلا به رفلاکس معده- مری هستند، بشود.

 نوشیدنی های گازدار

از تمام نوشیدنی های گازدار باید اجتناب کرد زیرا این نوشیدنی ها احتمال نفخ را افزایش می دهند، نفخ نیز بر روی اسفنکتر مری تأثیر منفی دارد.

 کافئین و تئین مخاط ریه را ممکن است تحریک کنند و باعث التهاب ریه در بین کسانی که مبتلا به رفلاکس معده - مری هستند، بشوند.

 شیر

شیر ماده ای غذایی است که باید از آن پرهیز کرد، باعث تحریک و نهایتا تولید اسید معده می شوند. 

 شکلات شیری

شکلات شیری، همزمان هم حاوی چربی است و هم کافئین؛ بنابراین به عنوان عامل ایجاد سوزش معده شناخته می شود.

 خوراکی های چرب و میوه ها

هر چه غذا چرب تر باشد، هضم آن مشکل تر و طولانی تر خواهد شد. در این حالت مواد غذایی مدت بیشتری در معده باقی می مانند، و این ماندن ترشح اسیدهای معده را افزایش می دهد.

 مرکبات و آب مرکبات (پرتقال، لیمو ترش ...)

به علت اسیدی بودن شان به شیره معده اضافه می شوند. از سوی دیگر، ویتامین C که در مرکبات وجود دارد، ترشح اسید معده را افزایش می دهد.

 نعناع سبز و قرص نعناع

نعناع خاصیتی دارد که این خاصیت باعث سست شدن اسفنکتر مری می شود. این مورد در باره گوجه فرنگی هم صدق می کند.

 نوشیدنی های الکلی

تمام نوشیدنی های الکلی ممنوع هستند زیرا این نوشیدنی ها باعث سست شدن اسفنکتر مری می شوند، اسفنکتر دریچه ای ماهیچه ای است که از بالا آمدن محتویات معده به مری جلوگیری می کند. اگر شکم فرد خالی هم باشد، این تأثیر شدیدتر خواهد بود.

 ادویه ها و گیاهان معطر

در واقع، ادویه ها و گیاهان معطر استعداد تحریک بیشتر مخاط مری را دارند و احساس سوزش را تشدید می کنند. لازم به تذکر است این موارد  در تمامی افراد با توجه به شدت مشکلاشان حذف ویا کم میشوند

چای سبز را چه موقع بخوریم که بیشترین خاصیت را داشته باشد؟

 چای سبز را چه موقع بخوریم که بیشترین خاصیت را داشته باشد؟

به درد افزایش متابولیسم بدن می‌خورد و به سوزاندن چربی‌های اضافه کمک می‌کند. چای سبز با حجم زیاد آنتی‌اکسیدان‌هایش این روزها به‌عنوان قوی‌ترین سرباز مبارز با انواع سرطان‌ها معرفی می‌شود. بله. از چای سبز می‌گوییم

 اما کی چای سبز بخوریم؟ آیا می‌شود هر وقت که خواستیم این نوشیدنی خاص را بخوریم یا این‌که برای خوردن هر فنجان آن باید حساب زمان هم دستمان باشد؟

کی چای سبز بخوریم؟

زمان خوردن چای سبز مانند چای سیاه نیست که بگوییم قبل از خواب نخورید و قبل از غذاهای آهن‌دار و … زمان خوردن چای سبز روش خودش را دارد. درواقع بسته به این‌که می‌خواهید از فنجان چای سبزتان چه نتیجه‌ای بگیرید زمان خوردن آن فرق می‌کند. یک عده چای سبز را برای کم کردن وزن می‌خوردند و عده‌ای دیگر برای سلامتی بیشتر و استفاده از آنتی‌اکسیدان‌هایش. پس اول از همه با خودتان فکر کنید که از جان چای سبز چه می‌خواهید و بعد در برنامه روزمره‌تان ساعت خوردن آن را تعریف کنید!

 اگر چای سبز را برای آنتی‌اکسیدان‌ها می‌خورید:

اگر می‌خواهید که بیشترین حجم آنتی‌اکسیدان‌های چای در بدنتان به فعالیت مشغول شوند، بهتر است وعده خوردن چای سبز روزانه‌تان را بین ۲ وعده غذایی انتخاب کنید. این جور وقت‌ها باید مراقب ساعت خوردن شیر هم باشید چراکه کاتچین – یکی از مهم‌ترین آنتی‌اکسیدان‌های موجود در چای سبز – با کازیین موجود در شیر و باقی پروتئین‌های حیوانی واکنشی می‌دهد که چندان مطلوب نیست و خاصیت چای سبز را تقریباً از بین می‌برد. همین طور تحقیقات تازه می‌گویند چای سبز می‌تواند مانع جذب کلسیم و آهن‌هایی که به‌طور مستقیم از سبزیجات به‌دست می‌آیند شود. با این اوصاف برای خوردن آن بعد از غذا باید احتیاط کرد. یکی دو ساعت فاصله بعد از خوردن غذا و چندساعتی مانده به وعده بعدی شاید بهترین زمان خوردن چای سبز باشد. چینی‌ها خودشان تا حداقل ۲ ساعت بعد و قبل از غذایشان لب به چای سبز نمی‌زنند!

 اگر چای سبز را برای کاهش وزن می‌خورید:

چای سبز به ۲ روش باعث کاهش وزن می‌شود. اول با زیاد کردن متابولیسم بدن و دوم با ممانعت از جذب چربی‌ها. با این حساب اگر برای کم کردن وزن دست به دامان فنجان‌های چای سبز شده‌اید برای رسیدن به بهترین نتیجه آن را همراه با غذایتان بخورید! البته اگر معده حساسی ندارید وگرنه برای آنهایی که مزاج لطیفی! دارند این کار شاید کمی دردسرساز شود. برای این که چای سبز یک جورهایی آلکایین است و می‌تواند اسیدهای گازدار بدی توی معده و روده‌تان بسازد. عواقب اش را هم که می‌دانید! با این حساب اگر می‌خواهید خیلی سریع لاغر شوید می توانید هر وقت که دست به غذای چربی رفتید یک فنجان چای هم پابندش بزنید. اما اگر به وزن کم کردن گرم به گرم هم راضی هستید همان بین دو غذا بخورید بهتر است!

 خوردن چای سبز عوارض جانبی دارد یا نه؟

هیچ‌وقت صبح زود سراغ چای سبز نروید. با معده خالی هم چای سبز نخورید. توی این حالت هم همان داستان گازهای معده و این حرف‌ها پیش می‌آید و تمام روزتان خراب می‌شود. چینی‌ها خودشان هم درباره خوردن چای سبز با معده خالی کلی امرونهی دارند!

با این که می‌گویند چای سبز با وعده‌های اصلی عامل چربی سوزی بیشتر است، اما از آن طرف هم می تواند مانع جذب تیامین ویتامین به می شود.

کاهش وزن و شلی پوست

چه کنیم که با کاهش وزن، پوست شل نشود؟‼️

خیلی سریع وزن کم نکنید.

سوزاندن چربی‌های اضافه‌ بدنتان با سرعت زیاد، به سلول‌های پوستتان مهلت نمی‌دهد که به شکل مناسب خودشان بازگردند.

از رژیم‌های غذایی زودگذر و سخت دوری کنید.

در عوض بر روی کاهش نهایتاً هفته‌ای یک کیلوگرم از وزنتان تمرکز کنید، کاهش وزنی پایدار.

تمرین با وزنه و ورزش‌های قدرتی انجام دهید.

چنین تمریناتی باعث خواهد شد عضله بسازید و عضلات بدنتان رشد کند، بنابراین بدنتان زیر پوستتان شکل می‌گیرد.

از نوشیدن آب کافی غفلت نکنید.

پوستی که آبرسانی شده باشد خیلی بیشتر قابل ارتجاع است. در طول روز با خودتان آب بهمراه داشته باشید تا جرعه جرعه به خاطر پوستتان بنوشید. حتی می‌توانید با درست کردن نوشیدنی های رژیمی به ذائقه‌ چشایی‌تان بیشتر برسید!

خطر کاهش وزن هاى مکرر

همانطور که قبلا اشاره شد در کاهش وزن با عجله و سریع که اساسا با محدودیت غیرمنطقى نان و برنج (قوت لایموت) همراه است، از توده ماهیچه هاى بدن بطور غیرطبیعى کاسته مى شود. قابل پیش بینى است که چنین کاهش وزن موقتى با رژیم غذایى سخت، بعد از مدتى رها و فرد دوباره به وزن قبلى بر مى گردد. اما نکته در این جاست که همه آن توده عضلانى از دست رفته در جریان کاهش وزن سریع و باعجله، طى برگشت مجدد وزن به بدن بر نمى گردد. بنابراین در طى سالها ، با اقدام به کاهش وزن هاى متوالى و برگشت وزن ، درصد چربى بدن بیشتر و دور شکم بزرگ تر از قبل مى شود و طبیعتا فرد بیشتر از قبل در معرض عوارض ناشى از اضافه وزن قرار خواهد گرفت.

توضیح: کم خورى  و کاهش وزن موقت و برگشت پذیر ،خالى از خطر نیست.