گاه ولع خوردن به هنگامی که فردی تحت فشار روحیست، اضطراب دارد یا بیحوصله است، و به نوعی
خود را در ضعیفترین شرایط روانی میبیند، گریبانگیرش میشود و آگاه یا ناخودآگاه به «خوردن» پناه
میبرد. پُرخوری هیجانی ممکن است یکی از جدّیترین موانع کنترل وزن باشد خاصّه آنکه در این حال غالبا
فردِ مبتلا به خوردن خوراکیهای پُرکالری مانند شیرینیها و غذاهای پُرچرب روی میآورد تا هیجانات منفی
خود را نظیر استرس، خشم، ترس، ملالت، اندوه و تنهایی را کاهش بخشد.
حتّی رخدادهای معمول زندگی مانند یک جرّ و بحث با همکار یا همسر ممکن است بهانهای برای پُرخوری
هیجانی شود امّا شایعترین عوامل محرک پُرخوری هیجانی عبارتند از به بوجود امدن مشکلات در روابط با
همسر، دوستان یا اقوام، مشکلات کاری، ضعف و بیحالی، فشارهای مالی و مشکلات سلامت
(بیماریها). هرچند برخی افراد در مواجهه با قویترین هیجانات روحی، کماشتها و کمخور میشوند،
مبتلایان به پُرخوری هیجانی با پُرخوری غیرارادی و افراطی و غالبا بدون لذّتِ «هر آنچه دمِ دست است»
سعی در آرامش بخشیدن به خود دارند. متاسفانه این آرامش، اگر هم ایجاد شود، بسیار موقّتیست و در
نتیجه دورههای پُرخوری هیجانی مُدام تکرار میشوند و موجب افزایش وزن، نقش برآب شدن تلاشهای فرد
برای کاهش وزن و سلب اعتماد به نفس او برای رعایت یک برنامۀ غذایی مناسب میشوند. کنترل پُرخوری
هیجانی نسبتا دشوار است ولی قطعا امکانپذیر است
برای مقابله با پُرخوری هیجانی، توصیههای زیر را امتحان کنید:
· مقابله با حسّ پُرخوری هیجانی خیلی وقتها به تنهایی بسیار دشوار است و
غالبا به حمایت افراد خانواده و دوستان نیاز دارد.
· اگر استرس موجب پُرخوری هیجانی شما میشود، آن را مدیریت کنید. ورزشهای
یوگا و تای چی به ویژه برای این منظور مناسبند.
· در زمان بیحوصلگی به جای پُر کردن اوقات خود با پُرخوری در حالی که گرسنه هم
نیستید، سعی کنید فکر خود را با کارهای دیگری مانند مطالعه، دیدن فیلم، تلفن زدن به
دوستان و قدم زدن مشغول کنید.
· اگر قادر به کنترل ولعِ خود در فاصلۀ وعدههای اصلی نیستید، دستکم از
میانوعدههای سالم مانند میوهها و سبزیها، یا انواع کمکالریتر خوراکیهای مورد
علاقهتان (مانند انواع بیسکوییت یا آبنباتهای بدون قند) میل کنید
.. خوراکیهای آمادۀ مصرف را که مقاومت در برابرشان دشوار است، در منزل نگاه ندارید.
به هنگام عصبانیت، خشم یا اندوه از رفتن به خواروبار فروشی خودداری کنید و آن را تا
هنگامی که اعصابتان سرِ جایش برنگشته است، به تعویق اندازید.
· از رژیمهای غذایی سخت و خودسرانه که با محرومیت شدید همراهند، پرهیز کنید
چون ولع شما را به مواد خوراکی به هنگام هیجانات روحی شدّت میبخشند. حتما تحت
نظر یک متخصص تغذیه از یک برنامۀ غذایی سالم که در آن گاه گُداری تنقلات و
خوراکیهای مورد علاقۀ شما هم گنجانده شده باشد، پیروی کنید.
· اگر روز پیش دچار حملۀ پُرخوری هیجانی شدهاید، خودتان را سرزنش نکنید در
عوض از آن درس بگیرید و سعی کنید برای مقابله با آن برنامهریزی کنید. بر روی تغییرات
مثبت رفتارهای تغذیهای خود تمرکز کنید و سعی در تقویت آنها برای بهرهمندی از یک
زندگی سالمتر داشته باشید.
· در نهایت اگر همۀ این راهها را رفتید و به نتیجه نرسیدید، حتما از مشاورۀ
روانپزشک بهرهمند شوید.
شاد و تندرست باشید
گاه ولع خوردن به هنگامی که فردی تحت فشار روحیست، اضطراب دارد یا بیحوصله است، و به نوعی خود را در ضعیفترین شرایط روانی میبیند، گریبانگیرش میشود و آگاه یا ناخودآگاه به «خوردن» پناه میبرد. پُرخوری هیجانی ممکن است یکی از جدّیترین موانع کنترل وزن باشد خاصّه آنکه در این حال غالبا فردِ مبتلا به خوردن خوراکیهای پُرکالری مانند شیرینیها و غذاهای پُرچرب روی میآورد تا هیجانات منفی خود را نظیر استرس، خشم، ترس، ملالت، اندوه و تنهایی را کاهش بخشد. حتّی رخدادهای معمول زندگی مانند یک جرّ و بحث با همکار یا همسر ممکن است بهانهای برای پُرخوری هیجانی شود امّا شایعترین عوامل محرک پُرخوری هیجانی عبارتند از به بوجود امدن مشکلات در روابط با همسر، دوستان یا اقوام، مشکلات کاری، ضعف و بیحالی، فشارهای مالی و مشکلات سلامت (بیماریها). هرچند برخی افراد در مواجهه با قویترین هیجانات روحی، کماشتها و کمخور میشوند، مبتلایان به پُرخوری هیجانی با پُرخوری غیرارادی و افراطی و غالبا بدون لذّتِ «هر آنچه دمِ دست است» سعی در آرامش بخشیدن به خود دارند. متاسفانه این آرامش، اگر هم ایجاد شود، بسیار موقّتیست و در نتیجه دورههای پُرخوری هیجانی مُدام تکرار میشوند و موجب افزایش وزن، نقش برآب شدن تلاشهای فرد برای کاهش وزن و سلب اعتماد به نفس او برای رعایت یک برنامۀ غذایی مناسب میشوند. کنترل پُرخوری هیجانی نسبتا دشوار است ولی قطعا امکانپذیر است
برای مقابله با پُرخوری هیجانی، توصیههای زیر را امتحان کنید:
· مقابله با حسّ پُرخوری هیجانی خیلی وقتها به تنهایی بسیار دشوار است و غالبا به حمایت افراد خانواده و دوستان نیاز دارد.
· اگر استرس موجب پُرخوری هیجانی شما میشود، آن را مدیریت کنید. ورزشهای یوگا و تای چی به ویژه برای این منظور مناسبند.
· در زمان بیحوصلگی به جای پُر کردن اوقات خود با پُرخوری در حالی که گرسنه هم نیستید، سعی کنید فکر خود را با کارهای دیگری مانند مطالعه، دیدن فیلم، تلفن زدن به دوستان و قدم زدن مشغول کنید.
· اگر قادر به کنترل ولعِ خود در فاصلۀ وعدههای اصلی نیستید، دستکم از میانوعدههای سالم مانند میوهها و سبزیها، یا انواع کمکالریتر خوراکیهای مورد علاقهتان (مانند انواع بیسکوییت یا آبنباتهای بدون قند) میل کنید
.. خوراکیهای آمادۀ مصرف را که مقاومت در برابرشان دشوار است، در منزل نگاه ندارید. به هنگام عصبانیت، خشم یا اندوه از رفتن به خواروبار فروشی خودداری کنید و آن را تا هنگامی که اعصابتان سرِ جایش برنگشته است، به تعویق اندازید.
· از رژیمهای غذایی سخت و خودسرانه که با محرومیت شدید همراهند، پرهیز کنید چون ولع شما را به مواد خوراکی به هنگام هیجانات روحی شدّت میبخشند. حتما تحت نظر یک متخصص تغذیه از یک برنامۀ غذایی سالم که در آن گاه گُداری تنقلات و خوراکیهای مورد علاقۀ شما هم گنجانده شده باشد، پیروی کنید.
· اگر روز پیش دچار حملۀ پُرخوری هیجانی شدهاید، خودتان را سرزنش نکنید در عوض از آن درس بگیرید و سعی کنید برای مقابله با آن برنامهریزی کنید. بر روی تغییرات مثبت رفتارهای تغذیهای خود تمرکز کنید و سعی در تقویت آنها برای بهرهمندی از یک زندگی سالمتر داشته باشید.
· در نهایت اگر همۀ این راهها را رفتید و به نتیجه نرسیدید، حتما از مشاورۀ یک روانپزشک بهرهمند شوید.
شاد و تندرست باشید